Σήμερα θέλω να σε μάθω για την γυμναστηριακή αιμομιξία.
Το αθώο σου μυαλό δεν μπορεί να το κατανοήσει ακόμα, όμως όλοι όσοι σου γράφουν προγράμματα γυμναστικής τόσο καιρό, έχουν αγκομαχήσει και ιδρώσει μαζί στην ίδια κρεβατοκάμαρα πολλές φορές.
Fαίνεται στα προγράμματά που δίνουν:
1. Αφιερώνεις 2 ώρες για προπόνηση
2. Κάνεις αερόβιο πριν και μετά την προπόνηση.
4. Γυμνάζεις μία φορά την εβδομάδα κάθε μυίκή ομάδα.
5. Aσκήσεις που σε κάνουν να αναρωτιέσαι “κάνω κάτι τώρα εγώ;”
6. Ξεκουράζεσαι 30-45 δευτερόλεπτα για χάσιμο λίπους και 1-2 λεπτά για όγκο
7. Απορείς αν το πρόγραμμα είναι τόσο καλό, γιατί κανένας δεν έχει καλά αποτελέσματα στο γυμναστήριο; Γιατί όσοι δεν κουβαλάνε πρόγραμμα μαζί τους και κάνουν περίεργες ασκήσεις έχεουν τα ωραία κορμιά και οι άλλοι απλά χάνετε τον χρόνο σας;
Παντού το ίδιο χάλι.
Λες και ο τωρινός γυμναστής με τον προηγούμενο έκαναν σεξ ένα βράδυ και το αποτέλεσμα της αγάπης τους ήταν το έκτρωμα που βάφτισαν Πρόγραμμα.
Αυτό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις όταν όλοι οι γυμναστές εκπαιδεύονται με τον ίδιο τρόπο και μετά καλούνται να βγάλουν προγράμματα.
Δίνουν σε όλους ό,τι τους έμαθαν στις σχολές.
Ή ό,τι διάβασαν στο Internet πως ακολουθεί ένας επαγγελματίας.
Εφησυχάζονται.
“Αν δούλεψε για τον επαγγελματία, θα δουλέψει και για την κυρά Μαρία.”
Όμως δεν είναι έτσι.
Η λογική είναι σωστή.
Αν κάποιος έχει τις βάσεις, μπορεί να γράψει προγράμματα που καλύπτουν το 95% των αθλούμενων ενώ δίνουν αποτελέσματα.
Αν όμως οι βάσεις είναι τραγικές, τα προγράμματα αποτυγχάνουν κάθε φορά.
Και εσύ θα πηγαίνεις ξανά και ξανά γυμναστήριο. Θα αρχίζεις κάθε φορά από την αρχή. Θα απορείς αν έχεις κακά γονίδια. Αν ο γυμναστής έχει δίκαιο και όντως δεν προσπαθείς σκληρά.
Δεν είναι μόνο θέμα προσπάθειας..
Είναι κακιά ενημέρωση των γυμναστών.
Και στο παρακάτω σύνδεσμο σε δωροδοκώ για να πάψεις να εξαρτάσαι από γυμναστές, να δεις αλλαγές στο σώμα σου αλλά και να κάνεις μία καλή πράξη.
http://www.souvlaki-fitness.
Καλή συνέχεια.
Φώτης Χατζηνικολάου.
Υ.Γ. Ένα από τα υπέρ του να δεχθείς την υψηλού κύρους δωροδοκία που προσφέρω στο παραπάνω link, είναι η δυνατότητα να με ρωτήσεις ότι θες σε ένα e-mail για το κομμάτι του Fitness.
Πάρε για παράδειγμα την περίπτωση του Κωνσταντίνου.
“Anyway, χθες με επιασε ενας πονος στο δεξι ισχιο στο υψος της λεκανης.λογικα επειδη σηκωσα με περιεργη σταση σωματος 5-6 κιλα (το βαλιτσακι με τα εργαλεια). Αφου με ταλαιπωρησε ολη μερα χθες εβαλα εμπλαστρο και ξαπλωσα να κοιμηθω..στα πλαγια με ενα μαξιλαρι αναμεσα στα γονατα..δεν κοιμηθηκα ολο το βραδυ..σε αυτο βοηθησε και το καψιμο απο το leodos αλλα εννοειται και η ενοχληση/πονος της μεσης με την παραμικρη κινηση..καποια συμβουλη; ”
Η απάντησή μου:
” Όταν κάνουμε μία απότομη κίνηση, παίζουμε κορώνα γράμματα το αν το σώμα θα μας προκαλέσει πόνο.
Ένα τράβηγμα, δεν είναι πάντα τραυματισμός. Συνήθως μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι το σώμα (και το κεντρικό νευρικό σύστημα) θεώρησαν την κίνηση ως επικίνδυνη για εσένα.
Έτσι προκάλεσαν πόνο.
Για να σε αποτρέψουν από το να συνεχίσεις την ιδια κίνηση στο μέλλον.
Από εκεί και πέρα εξετάζουμε την κάθε περίπτωση εξατομικευμένα και η δικιά σου είναι από τις τυχερές.
Δεν θα σε ζαλίσω με άλλες υποπεριπτώσεις μιας και αυτό θα ήταν άρθρο από μόνο του όμως, ορίστε μία πρόταση αν σε ξαναπιάσει.
- Βρες σε τι κινήσεις έχεις ενόχληση
- Ξάπλωσε μπρούμυτα ή ανάσκελα και άρχισε να μιμείσαι την κίνηση αυτή (σαν να ήσουν όρθιος)
- Μην κυνηγήσεις τον πόνο. Το εύρος κίνησης που επιτρέπεις να είναι μέχρι μία μικρή ενόχληση
- Μετά από αρκετές επαναλήψεις ο πόνος θα έχει μειωθεί. Αυτό ξεγελά τον εγκέφαλο γιατί του λέει “κοίτα. εκτελώ την κίνηση που μου έστελνες πόνο αλλά δεν πονάω. ειναι ασφαλής”
Αυτά. Η περίπτωσή του ήταν απλή οπότε δεν χρειάζεται κάτι έξτρα.”
Σου έκανε ποτέ κάποιος τέτοια ανάλυση για τον πόνο;
Όχι.
Και μπορείς να ρωτήσεις ότι θες, κάνοντας μία καλή πράξη παρακάτω: