Την Κυριακή το μεσημέρι περίμενα λεωφορείο για να πάω σπίτι.
Στην στάση, ήταν ένα παρεάκι δύο Γερμανίδων και δύο Πακιστανών (μην ρωτήσεις πως έτυχε αυτό, ακόμα απορώ.) Μία από τις Γερμανίδες είχε ένα πανέμορφο σκυλάκο μαζί της.
Έρχεται λοιπόν ένα λεωφορείο και μπαίνουν μέσα.
Όμως το λεωφορείο μένει σταματημένο..
Μετά από λίγο κατεβαίνει ο οδηγός, πάει στο σημείο όπου ήταν το παρεάκι των 4 και, εκνευρισμένος, τους φωνάζει (με το τζάμι του λεωφορειου ενδιάμεσα) να κατέβουν γρήγορα και πως απαγορεύονται τα σκυλιά στο λεωφορείο. Οι Πακιστανοί προσπαθούν να εξηγήσουν με σπασμένα Ελληνικά κάτι, αλλά ο οδηγός τους αγνοεί.
Στο ενδιάμεσο, έρχεται το λεωφορείο που περίμενα.
Μπαίνω μέσα (ήταν άδειο) και ο οδηγός με ρωτά τι έγινε με το άλλο λεωφορείο.
Του εξηγώ το πρόβλημα με το σκυλί και γελά.
Καθώς ξεκινά να οδηγά, του κάνουν νόημα οι Πακιστανοί που περίμεναν με τις Γερμανίδες λίγο πιο κάτω.
Εκείνος τους αφήνει να μπουν και τον ευχαριστούν.
Μετά από λίγο, γυρνά και μου λέει:
“Συγγνώμη που δεν σε ρώτησα, αλλά μήπως έχεις πρόβλημα με τον σκύλο;”
“Κανένα απολύτως και εκτιμώ αυτό που έκανες.”
“Ναι ρε γαμώτο, κανονικά απαγορεύεται. Αλλά αγαπώ τα σκυλιά και τους λυπήθηκα τους άμοιρους. Δεν θα τους έπαιρνε κανένας και είναι κρίμας να περιμένουν. Αλλά αν μου έλεγες πως έχεις θέμα θα τους ζήταγα να κατέβουν”
Ίδια θέση.
Ίδιοι κανόνες.
Διαφορετική αντιμετώπιση.
Έχει μαλλιάσει η ερωτική μου γλώσσα να το λέω, αλλά την εποχή του κορονοϊού θα πολλαπλασιαστεί ο χαρακτήρας των ανθρώπων που ξέρουμε.
Περισσότερα:
Με ρώτησε την Κυριακή ένας γνωστός μου μέσω fakegram πως τα περνάω αυτή την περίοδο. Του απάντησα πως η καθημερινότητά μου είναι κατά 90% η ίδια και ρώτησα για εκείνον. Ξεκίνησε λέγοντάς μου πως παίζει κιθάρα, χαζολογά στο ίντερνετ, βλέπει σειρές και (πιθανολογώ) χαλβαδιάζεται με κοπέλες που γνώρισε στο Τίντερ ή το Φετλάηφ. Παραπονέθηκε επίσης επειδή ήθελε να βάλει σε μια σειρά την ζωή του, να πιάσει δουλειά και να βγάλει λεφτά. Μάλιστα, σε ένα ηχητικό μήνυμα είπε 4 φορές την φράση “θέλω λεφτά.”
Όμως το σκεπτικό του ήταν λανθασμένο.
Εναλλακτικά αυτός ο άνθρωπος πρέπει να:
1. καταλάβει πως μάλλον δεν θα βρει δουλειά γιατί ξεκίνησε να ψάχνει μία από τις χειρότερες περιόδους των τελευταίων χρόνων (τύφλα να έχουν τα κάπιταλ κοντρόλς του ’15)
2. εκτιμήσει το γεγονός πως οι γονείς του είναι σχετικά άνετοι οικονομικά, θα συνεχίσει να έχει μία στέγη πάνω από το ημι-καραφλό κεφάλι του, δεν θα πεινάσει και δεν θα απειληθεί η επιβίωσή του
3. (ίσως το σημαντικότερο όλων) ρωτήσει τον εαυτό του “Όταν περάσει η θύελλα και η ζωή μας θα μπει πάλι σε μια σειρά, τι άνθρωπος πρέπει να μαι εγώ για να μπορέσει να πετύχει τους στόχους που έθεσε προ κορονοϊού;”
Έχω δίκαιο ή έχω δίκαιο;
Ξανά, αυτή η περίοδος θα ναι εξαίσια ευκαιρία για τους λίγους και εκλεκτούς. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε όσους έχουν δουλειά ή είναι σε μία άνετη θέση. Αναφέρομαι στους λίγους και εκλεκτούς από θέμα νοοτροπίας οι οποίοι δεν σταμάτησαν να βελτιώνουν τους εαυτούς τους και συνειδητοποιούν πως, αν και όλα φαίνεται να πάνε κατά διαόλου, είναι ακόμα ζωντανοί. Και κάποια στιγμή, όταν όλα επανέλθουν σε μία σειρά, θα είναι αυτοί που θα μπορέσουν να επωφεληθούν στο μέγιστο…ενώ οι λιγότερο προνοητικοί άνθρωποι θα τους κατηγορούν για “κωλοφαρδία” ή γουατέβερ.
Απλά λίγο σουβλάκι για σκέψη.
Τέλος, μια ανακοίνωση:
Το μεταφρασμένο μου βιβλίο είναι σχεδόν έτοιμο.
Επειδή απευθύνομαι σε Έλληνες, είχα περισσότερες ελευθερίες στο γραπτό και αποφάσισα να τις αξιοποιήσω.
Ο τίτλος οπότε έγινε “Διάβασε Αυτό – Γίνε Κορμάρα;” και το έχω γεμίσει με υλικό που δεν βρίσκεται στην Αγγλική έκδοση.
Το γέμισα με υλικό επειδή θέλω να λύνει ανησυχίες που έχει ο κόσμος, όπως συμπληρώματα, τι κάνουν με τον πόνο, το ντεκαβλέ εργαλείο ανασύστασης σώματος που σε βοηθά χωρίς να γυμνάζεσαι παραπάνω ή να αλλάξεις την διατροφή σου και άλλα πολλά.
Αν θες να λάβεις πληροφορίες όταν βγάλω το βιβλίο, πρέπει να σαι μέλος της λίστας μου. Γράψου παρακάτω αν δεν έχεις ήδη γραφθεί:
Καλή συνέχεια,
Φώτης Χατζηνικολάου