Ακολουθεί μία συνέντευξη που μου πήραν πριν καιρό.
Φρόντισα οι άπαντήσεις να ναι τέτοιες όπου θα πάρεις ποιοτική πληροφορία μόνο και μόνο από αυτές.
Ας αρχίσουμε…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πες μας τι σε έκανε να θες να γυμναστείς και να φτιάξεις ένα ωραίο σώμα
ΦΩΤΗΣ: Στο γυμνάσιο διαγνώσθηκα με υπερβολική κύφωση, κοινώς καμπούρα.
Ο ορθοπαιδικός είπε πως πρέπει να βάλω κηδεμόνα (κάτι σαν πλαστική πανοπλία που κρατά το σώμα ευθυ) και *ίσως* χρειαστεί να κάνω εγχείρηση.
Η μαμά μου φοβήθηκε, ρώτησε τι μπορούμε να κάνουμε για να αποφύγουμε την εγχείρηση και ο γιατρός πρότεινε και γυμναστική. Έτσι, λίγες μέρες αργότερα είχα συνδρομή σε γυμναστήριο και ξεκίνησα τις πρώτες μου προπονήσεις.
Αυτός ήταν ο λόγος της υγείας.
Στο λύκειο, εγώ και η παρέα μου είμασταν πάντα αδιάφοροι στα κορίτσια. Θυμάμαι συμμαθήτριές μου να τρίβονται στους συμμαθητές που είχαν ωραία σώματα. Πες με χαζό, αλλά όταν είδα τον πόθο που δημιουργούσαν οι κοιλιακοί των συμμαθητών…στα μάτια των κοριτσιών, το μυαλό μου σκέφτηκε “ωραίο σώμα = κορίτσια.” Έτσι, πέρα από την υγεία μου, ήθελα να γίνω και πιο πετυχημένος με το ωραίο φύλλο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Περιέγραψέ μας πως ένιωθες στις πρώτες σου προπονήσεις.
ΦΩΤΗΣ: Τσατισμένος με τον ξαδερφό μου.
Να εξηγήσω: Ο ξάδερφός μου ο Νίκος, είχε διαγνωσθεί με σχολίωση – μία άλλη ασθένεια της σπονδυλικής στήλης. Είχε διαγνωσθεί νωρίτερα από μένα μιας και είναι μεγαλύτερος και γυμναζόταν ήδη όταν πήγα γυμναστήριο.
Και, αυτό που με τσάτιζε μαζί του ήταν πως είχε πολύ ωραίοτερο σώμα από μένα. Κάναμε τις ίδιες ασκήσεις και πολλές φορές θα πιεζόμουν περισσότερο από εκείνον. Όμως το σώμα μου, πέρα από την μικρή αλλαγή που έχουν όλα τα σώματα στην αρχή, είχε “κολλήσει.” Και του Νίκου γινόταν πιο ωραίο.
Σίγουρα, ίσως έπαιζε η ηλικία ρόλο.
Ίσως “ένιωθε” τους μυς του καλύτερα.
Όμως εγώ άρχισα να συνειδητοποιώ πόσο σημαντικά είναι τελικά τα γονίδια στην προπόνηση. Και αυτό επιβεβαιώθηκε χρόνια αργότερα, όταν ανακάλυψα την επίδραση που έχουν η τεστοστερόνη, ο σκελετός, το κεντρικό νευρικό σύστημα και άλλα στοιχεία, στα αποτελέσματα που θα χεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σήμερα όμως έχεις ένα ωραίο σώμα. Τί άλλαξε οπότε;
ΦΩΤΗΣ: Δυστυχώς πέρασαν χρόνια μέχρι να αρχίσω να καταλαβαίνω τι παίζει με την προπόνηση.
Τελείωσα το σχολείο και ένα χρόνο αργότερα, άρχισα Capoeira. Είναι ένα είδους χορού και πολεμικών τεχνών που δεν έχουν σχέση με γυμναστήριο. Οι επιδόσεις μου ήταν κακές και ρώτησα τον προπονητή αν είχε συμβουλές για να βελτιώσω την αντοχή μου.
Μου πρότεινε βαριεστημένα “Κάνε κάμψεις και πήγαινε για τρέξιμο,” τον ευχαρίστησα αλλά ένιωθα απαγοητευμένος. Φάση, αυτό είναι όλο ρε μεγάλε;
Εκεί αποφάσισα να πάρω στα χέρια μου την κατάσταση και ξεκίνησα να παίρνω βιβλία για προπονητική.
Με τα βιβλία αυτά, ανακάλυψα πολλά λάθη που είχαν γίνει όταν πήγαινα γυμναστήριο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πες μας ένα από αυτά τα λάθη
ΦΩΤΗΣ: Αν έχεις ένα πρόγραμμα γυμναστικής μπροστά σου, ρίξτου μια ματιά.
Κατά πάσα πιθανότητα θα γυμνάζεις το στήθος μία φορά την εβδομάδα, την πλάτη άλλη μία, τα πόδια μία και ούτω καθεξής.
Αυτό είναι λάθος επειδή οι μυς θέλουν υψηλότερη συχνότητα προπόνησης αν είσαι φυσικός (κοινώς, δεν κάνεις χρήση αναβολικών) ή αν δεν έχεις καλά γονίδια.
Όταν γυμνάζεις συχνότερα τους μυς, τους χτίζεις ευκολότερα.
Μάλιστα, αυτό έτσι γυμνάζονταν παλιά, πριν ανακαλυφθούν τα αναβολικά. Βλέπεις, παλιά δεν γύμναζαν το στήθος μία φορά την εβδομάδα. Γύμναζαν το στήθος (και τους άλλους μυς) συχνότερα. Αυτό τους επέτρεπε να δυναμώσουν και να χτίσουν το σώμα τους ταχύτερα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό με μπερδεύει λίγο. Γιατί είναι κακό να γυμνάζεις τους μυς μία φορά την εβδομάδα. Έτσι δεν κάνουν όλοι;
ΦΩΤΗΣ: Έτσι κάνουν πολλοί.
Όμως σημαίνει αυτό πως είναι ο σωστός τρόπος; Μάλιστα, αν ακολουθείς τις προτάσεις όλων και δεν σου αρέσει το σώμα σου, δουλεύουν όντως αυτές οι προτάσεις; Ή πρέπει να βρεις μια εναλλακτική, κάτι που να δουλεύει για εσένα;
Μίλησα για παλαιούς αθλητές που γύμναζαν τους μύες μία φορά την εβδομάδα. Ίσως πεις “ΟΚ, στα παλιά τα χρόνια κάνανε πολλά πράγματα που πλέον ξέρουμε πως είναι λάθος” και έχεις δίκαιο.
Όμως η πρότασή μου βασίζεται και στην επιστήμη.
Για παράδειγμα, όταν γυμνάζεις το σώμα σου προκαλείς κάτι που λέγεται πρωτεϊνοσύνθεση.
Η πρωτεϊνοσύνθεση είναι το φαινόμενο όπου στέλνεις σήμα στους μυς και λες “Μάγκες! Γυμναστήκαμε, άρα ήρθε η ώρα αναρρώσουμε και να δυναμώσουμε!”
Ορίστε κάτι ενδιαφέρον:
Το σήμα αυτό διαρκεί μία συγκεκριμένη περίοδο.
Αν δεν παίρνεις αναβολικά, κρατά 1-3 μέρες. Μετά, πρέπει να ξαναγυμναστείς για να στείλεις το σήμα στους μυς.
Άρα, αν γυμνάσεις στήθος την Δευτέρα, το σήμα στο στήθος θα εξαφανιστεί μέχρι την Τρίτη ή την Πέμπτη. Και Παρασκευή έως και Κυριακή, το στήθος σου ατροφεί και χάνει ό,τι είχε χτίσει.
Είναι σαν την φράση από το γιοφύρι της Άρτας:
“Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν”
Όμως αν παίρνεις αναβολικά; Το σήμα που στέλνεις την Δευτέρα στο στήθος, μπορεί να κρατήσει μέχρι και την άλλη Δευτέρα! Έτσι, δεν σε πειράζει να γυμνάζεις έναν μυ μία φορά την εβδομάδα. Το σήμα αρκεί.
Ξανά, το πρόβλημα είναι πως αν δεν παίρνεις αναβολικά, θες υψηλότερη συχνότητα εκγύμνασης των μυών σου.
***
Αυτό ήταν το πρώτο μέρος της συνέντευξης.
Για έξτρα υλικό γράψου παρακάτω σήμερα:
Καλή συνέχεια,
Φώτης Χατζηνικολάου